Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἀξιωνόμαστε γιὰ ἄλλη μία φορά νὰ ἑορτάσουμε τὴν μεγάλη Θεομητορική Ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τὸ πρῶτο δεκαπενθήμερo τοῦ Αὐγούστου εἶναι ἀφιερωμένο στὴν Παναγία μας. Ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι στρέφουμε μὲ κατάνυξη καὶ ἐλπίδα τὸ βλέμα μας πρὸς τὴν Παναγία Μητέρα μας. Τὶς ἡμέρες αὐτές μὲ τὶς καθημερινές παρακλήσεις μας καταθέσαμε μὲ θέρμη, ἐλπίδα καὶ πίστη ἐνώπιον τῆς σεπτῆς Εἰκόνας Της, τὶς θλίψεις, τὶς ἀνάγκες, τὰ αἰτήματα, τὸν πόνο τῆς καρδιᾶς μας.
Τὴν παρακαλέσαμε μὲ ζέση ψυχῆς νὰ ἐλαφρώσει τὸν βαρύ ζυγό μας, διότι πιστεύουμε ἀκράδαντα πὼς ἡ Θεομάνα «ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπε». Καὶ μετά τὴν σεπτή Της Κοίμηση καὶ τὴν Μετάστασή Της στοὺς Οὐρανούς συνεχίζει νὰ σκέπει, νὰ ἀγαπᾶ καὶ νὰ νοιάζεται τοὺς ἀνθρώπους. Γίνεται ἡ πλατυτέρα τῶν Οὐρανῶν. Μέσα στὴ μεγάλη καὶ ἀνοιχτή ἀγκαλιά Της ὑπάρχει χῶρος γιὰ τὸν κάθε ἄνθρωπο, ὄχι μόνο γιὰ τοὺς εὐσεβεῖς, ἀλλά καὶ γιὰ τοὺς ἁμαρτωλούς καὶ ἀσεβεῖς. Εἶναι ἡ «Πρεσβεία θερμή» ὅλων μας πρὸς τὸν Υἱόν Της καὶ Θεό μας.
Προστρέχουμε μὲ πόνο καὶ δάκρυα στὴν ἀγάπη Της. Ἡ προσευχή μας προσδοκᾶ τὴν ἀπάντησή Της. Ἡ μακάρια θέση Της δίνει τὴν εὐχέρεια νὰ πρεσβεύει γιὰ τὸν καθένα μας, γιὰ κάθε πρόβλημα καὶ δυσκολία τῆς ζωῆς μας. Τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἀγάπης Της εἶναι ἀπτά καὶ καθημερινά. Γι’ αὐτὸ ψάλλουμε στὸν Μικρό Παρακλητικό Κανόνα: «Οὐδείς προστρέχων ἐπί σοί, κατησχυμένος ἀπό σοῦ ἐκπορεύεται, ἁγνή Παρθένε Θεοτόκε, ἀλλ’ αἰτεῖται τὴν χάριν καὶ λαμβάνει τὸ δώρημα, πρὸς τὸ συμφέρον τῆς αἰτήσεως».
Ἀδελφοί μου,
Ζοῦμε σὲ ἕνα κόσμο ταραγμένο, ρευστό καὶ ἀνάλγητο. Σὲ μία ἐποχή ἰσοπεδωτική, ὅπου ἡ πίστη, οἱ ἀξίες, τὰ ἰδανικά καὶ τὰ ἰδεώδη βρίσκονται σὲ ἐκπτωτική καὶ πτωτική πορεία. Ζοῦμε ὁλοένα καὶ περισσότερο παραμερίζοντας τὶς ἑλληνορθόδοξες ἀξίες τῆς ζωῆς καὶ στενεύουν οἱ δρόμοι τοῦ ἤθους καὶ τῆς ἀξιοπρέπειας. Σὲ μία κοινωνία ποὺ ἔχει περισσότερη γνώση, ἀλλά λιγότερη κρίση. Μεγαλύτερα σπίτια, ἀλλά μικρότερες οἰκογένειες. Περισσότερα τρόφιμα, ἀλλά χειρότερη διατροφή. Ὑψηλότερα εἰσοδήματα, ἀλλά χαμηλότερες ἠθικές ἀξίες. Περισσότερες ἀνέσεις, ἀλλά λιγότερο χρόνο. Σ’ αὐτή τὴν ὄντως ζοφερή πραγματικότητα τοῦ σήμερα καὶ τοῦ αὔριο, πόσο νοιώθουμε τὴν ἀνάγκη νὰ προστρέξουμε στὴν ἀνοιχτή καὶ ζεστή ἀγκαλιά Της; Τρέχουμε μὲ δάκρυα στὰ μάτια νὰ ἐναποθέσουμε σὲ Αὐτήν, ποὺ εἶναι ἡ ὄντως παραμυθία στὶς δυσκολίες καὶ τὰ βάσανα τῆς ζωῆς μας;
Παράδειγμα, πρόκληση καὶ πρότυπο ἁγιότητας ἡ Παναγία. Μὲ τὶς πρεσβείες τῆς Κυρίας Θεοτόκου δυναμώνει καὶ γιγαντώνεται ἡ ἀδυναμία τῆς φύσης μας καὶ μειώνονται σταδιακά οἱ στιγμές τῆς πτώσης καὶ τῶν ἀμφιβολιῶν μας. Καλή Παναγία ἀδελφοί μου. Ἀς τὴν ἐμπιστευθοῦμε καὶ ἀς τὴν μιμηθοῦμε!
Διάπυρος εὐχέτης πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ Μητέρα τοῦ Φωτός
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
