Η γήρανση του πληθυσμού είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία μεσοπρόθεσμα και μια από τις συνιστώσες που σύμφωνα με τη Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ επιδρούν καθοριστικά στην υπόθεση του χρέους.
Δεν είναι τυχαίο πως στη συνέντευξη που παρεχώρησε η Κριστίν Λαγκάρντ στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, και η οποία δημοσιεύεται σήμερα, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις απαισιόδοξες προβλέπεις του Ταμείου για την Ελλάδα είπε πως το συνολικό δυναμικό ανάπτυξης στην Ελλάδα είναι περιορισμένο, επειδή έχει έναν ταχέως γηράσκοντα πληθυσμό. Όλες οι έρευνες δείχνουν πως από το 1951 μέχρι το 2011 ο πληθυσμός της Ελλάδας αυξήθηκε από τα 7,6 εκατομμύρια στα 11,1 εκατομμύρια κατοίκους, ωστόσο από το 2011 έως και σήμερα ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται.
Στα τελευταία 65 χρόνια ο πληθυσμός της αυξήθηκε κατά 46%, αλλά στο ίδιο διάστημα ο πληθυσμός των μόνιμων κατοίκων της ηλικίας άνω των 65 ετών τετραπλασιάστηκε, ενώ ο πληθυσμός των ηλικίας άνω των 85 δεκαπλασιάστηκε. Το 1961 μόλις το 8,3% του πληθυσμού ήταν ηλικίας άνω των 65, ενώ το 26,2% ήταν ηλικίας κάτω των 14. Το 2014 η σύνθεση του πληθυσμού είναι εντελώς διαφορετική: Το 20,5% είναι άνω των 65, και μόλις το 14,7% είναι κάτω των 14. Η διάμεσος ηλικία (δηλαδή η ηλικία του ατόμου οι γηραιότεροι του οποίου είναι ίσοι σε αριθμό με τους νεότερους) ήταν 26 έτη το 1951, και είναι 44 σήμερα.
Η διαΝΕΟσις μελέτησε σε πρόσφατη έρευνα της το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας, κάνοντας μια σειρά από προβολές της εξέλιξης του πληθυσμού της μέχρι το 2050. Η έρευνα κατέδειξε πως τα τελευταία πέντε χρόνια, οι νέοι κάτοικοι που γεννιούνται στη χώρα μας ή μεταναστεύουν σε αυτή από άλλες χώρες είναι λιγότεροι από τους κατοίκους που πεθαίνουν και από αυτούς που μεταναστεύουν σε άλλες χώρες. Ταυτόχρονα, ο πληθυσμός της χώρας εξακολουθεί να γερνάει, κάτι που έχει επιπτώσεις στην οικονομία της, το παραγωγικό δυναμικό, στο ασφαλιστικό σύστημα και στην κοινωνική συνοχή.
Σύμφωνα με όλα τα σενάρια που διατυπώνει η έρευνα, ο πληθυσμός της Ελλάδας στο μέλλον θα μειωθεί σημαντικά. Το 2050 ο πληθυσμός της χώρας υπολογίζεται ανάμεσα στα 10 εκατομμύρια (σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο) και τα 8,3 εκατομμύρια (στο πιο απαισιόδοξο). Η ελάττωση του πληθυσμού θα κυμανθεί από περίπου 800 χιλιάδες μέχρι 2,5 εκατομμύρια άτομα.
Η διάμεση ηλικία, που ήταν 26 έτη το 1951, και που είναι 44 έτη σήμερα, αναμένεται να αυξηθεί κατά 5-8 έτη. Ο πληθυσμός των παιδιών σχολικής ηλικίας (από 3 μέχρι 17 ετών) θα μειωθεί από 1,6 εκατομμύριο σήμερα σε 1,4 εκατομμύριο (αισιόδοξο σενάριο) έως 1 εκατομμύριο (απαισιόδοξο σενάριο) το 2050, αφού πρώτα όμως πρώτα προηγηθεί μια έντονη διακύμανση τις δεκαετίες που θα μεσολαβήσουν.
Ο εν δυνάμει οικονομικά ενεργός πληθυσμός (δηλαδή όλοι οι πολίτες ηλικίας 20-69 ετών που δυνητικά θα μπορούσαν να δουλέψουν) θα μειωθεί από 7 εκατομμύρια το 2015 σε 4,8-5,5 εκατομμύριο. Ο δε πραγματικός οικονομικά ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί από 4,7 εκατομμύρια το 2015 σε 3-3,7 εκατομμύρια. Το μέγεθος του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας αναμένεται να μειωθεί σημαντικά ανάμεσα στο 2015 και το 2050. Η μείωση είναι συνεχής στη διάρκεια της 35ετίας, ενώ η μείωση του ποσοστού στον αναμενόμενο συνολικό πληθυσμό επιταχύνεται σε όλα τα σενάρια μετά το 2030. Η επιτάχυνση αυτή οφείλεται στην είσοδο σε αυτή την ηλικιακή ομάδα όσων γεννήθηκαν στις χρονιές γύρω και μετά το 2010, και στην προοδευτική έξοδο των πολυπληθέστερων γενεών των δεκαετιών του ’60 και του ’70.
