Με προσοχή διαβάσαμε το δελτίο τύπου των παρατάξεων ΑΡΧΗ, ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΩΝ και ΕΝ’ ΕΡΓΩ ΜΑΖΙ. Δυστυχώς, αντί για υπεύθυνη πολιτική τοποθέτηση, συναντήσαμε πληθώρα ανακριβειών, αυθαίρετων συμπερασμάτων και διαστρεβλωμένων αριθμών. Η αναφορά στο “1 ευρώ” ως λόγο απώλειας των αποθηκών της ΚΥΔΕΠ είναι εντυπωσιακή σε τίτλο, αλλά εξαιρετικά παραπλανητική. Η πραγματικότητα είναι ότι η τιμή εκκίνησης ήταν 1.345.500 ευρώ και η κατακυρωθείσα τιμή 1.345.501 ευρώ. Το αν η αύξηση ήταν μόλις ένα ευρώ δεν μετατρέπει το συνολικό ποσό σε “χαμένη ευκαιρία”, εκτός αν κάποιος σκοπίμως θέλει να απλουστεύσει μια σύνθετη διαδικασία.
Όσοι μάλιστα “γνωρίζουν μαθηματικά”, καλό είναι να θυμούνται ότι πέρα από το ποσό του πλειστηριασμού απαιτούνται τουλάχιστον 2.000.000 ευρώ ακόμη για ανακαίνιση, στατική ενίσχυση και διαμόρφωση του κτηρίου, που βρίσκεται σε ιδιαίτερα επιβαρυμένη κατάσταση, σύμφωνα με την τεχνική μελέτη που παρουσιάστηκε σε όλους τους δημοτικούς συμβούλους κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 3.12.2025. Συνεπώς, οποιαδήποτε σοβαρή εκτίμηση μιλά για συνολικό κόστος άνω των 3,5 εκατομμυρίων ευρώ για τον Δήμο — ποσό που ουδέποτε ήταν ρεαλιστικά ταμειακά διαθέσιμο- όπως επίσης, απαιτείτο να προσπεραστούν αντικειμενικά προβλήματα, είτε με απευθείας αγορά είτε με πλειστηριασμό, τα οποία επίσης παρουσιάστηκαν λεπτομερώς στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 3.12.2025. Ειδικότερα, μέσω πλειστηριασμού θα έπρεπε να υπάρχει σε ρευστό χρήμα 1.500.000 ευρώ και να καταβληθεί μέσα σε δέκα (10) ημέρες στη συμβολαιογράφο του πλειστηριασμού. Στο Ελληνικό Δημόσιο δε χωρούν τέτοιες προθεσμίες. Μέσω αγοράς θα έπρεπε το ίδιο ποσό να καλυφθεί μέσω τραπεζικού δανεισμού και να προσπεραστούν τα ζητήματα των προσημειούχων και αναγγελόμενων δανειστών, ύψους 8.500.000 ευρώ, καθώς και η φορολογική ενημερότητα, η ασφαλιστική ενημερότητα και οι σχετικές υποχρεώσεις που προκύπτουν από την καταβολή του οφειλόμενου Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ).
Εξίσου προβληματική είναι η παρουσίαση του ακινήτου ως “ενός από τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία της πόλης”. Οι αποθήκες της ΚΥΔΕΠ ουδέποτε υπήρξαν δημοτική περιουσία. Ανήκαν πάντα σε ιδιώτες, με συγκεκριμένο ιδιοκτήτη και ονοματεπώνυμο, Καβαλιώτη και όχι Αλεξανδρουπολίτη. Δεν μπορεί λοιπόν κάτι που δεν ήταν ποτέ δημοτικό να εμφανίζεται σήμερα ως “χαμένο από τον Δήμο”. Η διαστρέβλωση αυτή δημιουργεί εντυπώσεις, όχι αλήθειες.
Αντί οι παρατάξεις να καταγγέλλουν τον Δήμο για “απώλεια περιουσίας”, ας απαντήσουν πώς θα καλύπτονταν τα 3,5 εκατομμύρια που απαιτούνταν, από ποιον κωδικό, με ποιο χρηματοδοτικό εργαλείο και σε βάρος ποιων άλλων αναγκών της πόλης. Η εύκολη κριτική δεν αρκεί για να δημιουργήσει μια ψευδή εικόνα ότι χάθηκε κάτι που ο Δήμος δεν είχε ποτέ. Η τοπική κοινωνία αξίζει σοβαρότητα, αλήθεια και ρεαλισμό — όχι επιπόλαιες ανακοινώσεις που γράφονται για εντυπώσεις. Αλλά αν γράφονται με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης προφανώς και δεν εμπεριέχουν ουσιαστικότητα και αλήθειες.
Η Αλεξανδρούπολη πράγματι αξίζει καλύτερα. Και αυτό ξεκινά από ειλικρίνεια, ακριβή ενημέρωση και πολιτικό λόγο που δεν στηρίζεται σε ανακρίβειες. Αν επιθυμούν πραγματικά διάλογο για το μέλλον της πόλης, ας ξεκινήσουμε όλοι από τα στοιχειώδη: τα γεγονότα.
Τέλος, είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι οι διαπραγματεύσεις γύρω από ένα ακίνητο που βρίσκεται υποθηκευμένο σε τράπεζα λειτουργούν με εντελώς διαφορετικούς κανόνες. Όσο το ακίνητο βρίσκεται σε καθεστώς κατάσχεσης οι δυνατότητες παρέμβασης, οι προϋποθέσεις και οι επιλογές είναι συγκεκριμένες και περιορισμένες. Όταν όμως αποκτά ιδιοκτήτη, τα δεδομένα αλλάζουν πλήρως: οι συνομιλίες, οι προϋποθέσεις και οι πιθανές συνεργασίες μεταφέρονται πλέον σε ένα κανονικό και διαφανές πλαίσιο, όπου ο Δήμος μπορεί να εξετάσει ρεαλιστικές λύσεις, εφόσον αυτό εξυπηρετεί πραγματικά το συμφέρον της πόλης.
