Η 25η Νοεμβρίου έχει οριστεί από το 1999 ως «Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών», σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης και αντιμετώπισης των περιστατικών βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών, που τείνουν να λάβουν και στη χώρα μας τη μορφή «πανδημίας».
1 στις 3 γυναίκες στην Ευρώπη – αλλά και παγκοσμίως – βιώνει σωματική ή σεξουαλική βία, κυρίως από οικείο σύντροφο. Σχεδόν 50 γυναίκες κάθε εβδομάδα χάνουν τη ζωή τους λόγω ενδοοικογενειακής βίας.
Στην Ελλάδα, μόνο φέτος, έχουν καταγραφεί 13 γυναικοκτονίες. Όχι, δεν είναι η «κακιά στιγμή». Είναι η εκδήλωση, το σύμπτωμα, το αποτέλεσμα των ιστορικά άνισων σχέσεων ισχύος και εξουσίας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Που οδηγεί σε διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, σε περιστατικά ακραίας βίας, ακόμη και δολοφονίες. Είναι τα έμφυλα στερεότυπα που συνεχίζουν να αναπαράγονται.
Ζητάμε τη νομοθετική κατοχύρωση του όρου «γυναικοκτονία». Την πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, που έκανε νόμο του ελληνικού κράτους η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (νόμος4531/2018), καθώς και της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Ζητάμε την οικονομική και δωρεάν νομική στήριξη των γυναικών και των παιδιών που «δραπετεύουν» από την ενδοοικογενειακή βία. Την ίδρυση Γραφείων Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας σε όλα τα Αστυνομικά Τμήματα της χώρας.
Ζητάμε την Επανίδρυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και την πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τη βία και την παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας, στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα (75% των γυναικών δηλώνουν ότι έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση σε επαγγελματικό περιβάλλον).
Τέλος, ζητάμε την κατάργηση των δυσμενών διατάξεων του νόμου 4800/2021 για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια που αναγκάζει τις γυναίκες και τα παιδιά να παραμένουν μαζί με τους κακοποιητές.
Για την Ελένη. Για τη Τζεβριέ. Για να μην χαθεί καμία άλλη.
