Με συνοχή καρδίας και κατάνυξη αρθρώον κατέκλυσαν στις εκκλησίες μας οι πιστοί το εσπέρας της Μεγάλης Πέμπτης και την πρωία της Μεγάλης Παρασκευής για να προσκυνήσουν τον Εσταυρωμένο Χριστό και να προσφέρουν άνθη ευλαβείας στην Αποκαθήλωσή Του. Στολισμένη με την ανοιξιάτικη ομορφιά της και η φύση συμμετέχει μαζί με τους πιστούς σε αυτήν την πορεία της Αγάπης, της Νίκης και της Ελπίδας.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός το εσπέρας της Μεγάλης Πέμπτης χοροστάτησε στην Ακολουθία των Παθών στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, όπου ανάμεσα στο πλήθος προσήλθαν οι Βουλευτές Έβρου Σταύρος Κελέτσης και Αναστασία Γκάρα, ο Αντιπεριφερειάρχης Έβρου Δημήτριος Πέτροβιτς, ο Δημάρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας Στρατηγός Κωνσταντίνος Καραμανίδης και ο Υποδιοικητής της Ταξίαρχος Νικόλαος Παπαγεωργίου.
Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στην Ακολουθία της Αποκαθήλωσης στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Ορεστιάδος. Την ακολουθία παρακολούθησε ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Βασίλειος Δελησταμάτης και πλήθος πιστών.
Ο Σεβασμιώτατος με αφορμή τη θεωρία του Νίτσε ότι «ο Θεός πέθανε» τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «Το κήρυγμα της Εκκλησίας της Μεγάλης Παρασκευής, δεν είναι ένα ιδεολόγημα ή μια ανθρώπινη επινόηση αλλά μία πραγματική ιστορία. Είναι ο πραγματικός και ιστορικός θάνατος του Θεού που φέρνει ακριβώς την πραγματική και ιστορική ανάσταση του ανθρώπου. Η Εκκλησία μπορεί να κηρύξει πολύ πιο πραγματικά από τους άθεους τον θάνατο του Θεού, διότι κηδεύοντας το Θεό, πανηγυρίζουμε τη νέκρωση του θανάτου και την ανάσταση μας.
»Ο άνθρωπος εγκατέλειψε τον Θεό, εκτροχιάστηκε στο κενό και αλλοιώθηκε μέσα στην αμαρτία. Ο Θεός όμως κενώνεται μέσα στο χώρο της αμαρτίας, ενδύεται ο Αναμάρτητος την σάρκα της και αγιάζει την ανθρώπινη φύση. Ζει την απλή καθημερινή ζωή του ανθρώπου και της δίνει νόημα, την γεμίζει από την αιωνιότητα και ολοκληρώνοντας αυτή την συμμετοχή Του στα ανθρώπινα φθάνει ως τον θάνατο…
»Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο θάνατος του Θεού είναι η παρηγοριά των πιστών. Αν βρεθούμε σε απελπισία πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Χριστός είναι δίπλα μας. Αν βρεθούμε σε αγωνία, ο Χριστός είναι και πάλι δίπλα μας. Αν βρεθούμε σε εγκατάλειψη και μοναξιά, μπορούμε να ξέρουμε πως κανείς δεν υπήρξε περισσότερο μόνος από Αυτόν που ένιωσε πάνω στο Σταυρό όλη την κακία και την απόρριψη του κόσμου“Ὁ Σταυρός σου, Κύριε, ζωή καί ἀνάστασις ὑπάρχει τῷ λαῷ σου”».
