Μὲ τo ἱερὸ καὶ σωτήριο γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ καὶ πάλι νὰ ἀνοίξουμε τὴν καρδιά μας στὴ θεοχαρίτωτη ἀλήθεια ὅτι «ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο»· ὅτι ὁ Θεὸς κατέρχεται στὸν κόσμο, ὄχι μὲ ἐπιβλητικὴ δύναμη, ἀλλὰ μὲ τὴ σιωπηλὴ ταπείνωση ἑνὸς Βρέφους. Γίνεται «σύμμορφος τοῖς δούλοις ὁ Δεσπότης, ἵνα οἱ δούλοι γένωνται σύμμορφοι πάλιν Θεοῦ» (Ἅγιος Ἀμφιλόχιος Ἰκονίου). Αὐτή εἶναι ἡ κοινή ἀλήθεια τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, πὼς ὁ Θεός ταπεινώθηκε γενόμενος ἄνθρωπος, γιὰ νὰ ἀνορθώσει τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν ἐπαναφέρει στὸ «πρότερον κάλλος».
Στὴ φάτνη τῆς Βηθλεὲμ δὲν φανερώνεται ἁπλῶς μιὰ ἱστορικὴ στιγμὴ· φανερώνεται τὸ βαθύτερο νόημα τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης. Ὁ Θεὸς προσλαμβάνει τὴν ἀνθρώπινη φύση ὥστε νὰ τὴν θεραπεύσει, νὰ τὴν ἀνακαινίσει, νὰ τὴν φωτίσει καὶ νὰ τὴν ὁδηγήσει ἀπὸ τὴν τραχύτητα τῆς καθημερινότητας στὴ δόξα τῆς αἰωνιότητας. Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι πράξη ἀγάπης, ἐλευθερίας καὶ ἐλπίδας. Τὸ Θεῖο Βρέφος ἐγκαινιάζει τὴ νέα ἐν Χριστῷ ζωή καὶ ἡ ταπεινή φάτνη τῆς Γεννήσεως γίνεται ἡ πηγή τοῦ Φωτός, τὸ ὁποῖον «φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον».
Στὶς μέρες μας ὁ ἄνθρωπος δὲν μπόρεσε νὰ κατανοήσει τὸ νόημα τῶν Χριστουγέννων. Δὲν οἰκειοποιήθηκε τὶς οὐράνιες δωρεές ποὺ προσφέρονται μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἀρνεῖται τὸν ἀληθινό Σωτῆρα καὶ προσπαθεῖ νὰ τὸν ἀναπληρώσει μὲ ψευτομεσσίες. Ἡ ματαιοδοξία, ὁ ἄκρατος δικαιωματισμός, ἡ ἀποθέωση τοῦ «ἐγώ» καὶ ἡ ἀπαξίωση τοῦ «ἐμεῖς», ἡ ἄνιση κατανομή τοῦ πλούτου, ἡ δίψα γιὰ δύναμη καὶ ἐξουσία, ὁδηγεῖ σὲ πολέμους, ἀκαταστασίες καὶ «πάν φαῦλον πράγμα». Ἡ ἀνασφάλεια καὶ ἡ ἀπογοήτευση συχνὰ βαραίνουν τὴν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ἐναγώνια ἀναζητᾶ τήν απελευθέρωσή του ἀπό τὰ δεσμά τῆς αὐτοειδωλοποίησης καί τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ του. Αὐτή ἀκριβῶς τήν δυνατότητα τῆς αὐθυπέρβασης χαρίζει στόν ἄνθρωπο ἡ μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων.
Σήμερα, ἀδελφοί μου, ὁ Χριστὸς μᾶς καλεῖ νὰ Τὸν ὑποδεχθοῦμε ὄχι μὲ θορύβους καὶ λαμπρότητες, ἀλλὰ μὲ καθαρότητα καρδιᾶς, μὲ μετάνοια, μὲ διάθεση προσφορᾶς. Μακρυά ἀπό ἔριδες, λογομαχίες, ἀντιπάθειες καὶ χωρισμούς. Ἀς φροντίσουμε, λοιπόν, αὐτὲς τὶς ἡμέρες νὰ ἀναζητήσουμε τὴ ζωντανὴ παρουσία Του στὴ ζωή μας, μὲ τὴν προσευχὴ ποὺ εἰρηνεύει τὴν ψυχή. Μὲ τὴ μετάνοια ποὺ ἀναγεννᾶ τὸν ἄνθρωπο. Μὲ τὴν ἐλεημοσύνη ποὺ ἀνοίγει τὶς πύλες τῆς Βασιλείας. Μὲ τὴν ταπεινοφροσύνη ποὺ γίνεται δρόμος πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν ἀδελφό μας.
Μὴν ἀφήσουμε τὴ χαρὰ τῶν Χριστουγέννων νὰ ἐγκλωβιστεῖ σὲ ὑλικοὺς ἑορτασμούς. Ἀληθινὰ Χριστούγεννα εἶναι νὰ γεννηθεῖ ὁ Χριστὸς μέσα στὴν καρδιά μας. Νὰ γίνει οἰκεῖος μας, συνοδοιπόρος μας, φῶς στὸ σκοτάδι καὶ δύναμη στὴν ἀδυναμία. Μὲ ψυχή ἐξαγνισμένη ἀπό τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες νὰ προσέλθουμε στὴν Ἐκκλησία, τὴν πνευματική Φάτνη τῆς Βηθλεὲμ καὶ νὰ προσκυνήσουμε εὐλαβικά τὸ Θεῖο Βρέφος, προσφέροντας ταπεινά τὰ δῶρα τῆς πίστεως, τῆς ἀγάπης, τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς συγχωρητικότητας.
Εὔχομαι ἀπό καρδιᾶς ἡ Γέννηση τοῦ Κυρίου μας νὰ εἶναι γιὰ ὅλον τὸν κόσμο πηγή χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης. Εὐλογημένα καί χαρούμενα Χριστούγεννα! Μέ ἀγάπη καί εἰρήνη!
Διάπυρος εὐχέτης πρὸς τὸν Ἐνανθρωπήσαντα Ἰησοῦν Χριστόν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
