Τα ελαιοδοτικά φυτά ατρακτυλίδα και ρετσινολαδιά δοκίμασε ερευνητικά, ως εναλλακτικές καλλιέργειες, το Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης Ορεστιάδας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Σύμφωνα με τον Κοσμήτορα Σχολής Επιστημών Γεωπονίας και Δασολογίας, Σπύρο Κουτρούμπα, η ατρακτυλίδα μπαίνει στον κύκλο αμειψισποράς των χειμερινών σιτηρών και μπορεί να σπαρθεί στον Βόρειο Έβρο την άνοιξη. «Έχει βαθύ ριζικό σύστημα, δεν χρειάζεται άρδευση, αλλά σε ποτιστικά χωράφια έχει καλύτερες αποδόσεις. Οι Τούρκοι την καλλιεργούν για να λαμβάνουν λάδι βρώσιμο. Ενδείκνυται, μάλιστα, για καρδιαγγειακές παθήσεις».
Η διάδοσή της ξεκίνησε από τις ΗΠΑ, κατόπιν δημοσίευσης σχετικής έρευνας. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται ως τροφή πουλιών και τα άνθη ως φυσικές χρωστικές ουσίες. «Σε αυτή την κατεύθυνση χρησιμοποιείται στην Ινδία. Σε διεθνές συνέδριο όπου συμμετείχα, παρουσιάστηκε πατέντα των Ινδών για την συλλογή ανθέων». Ο παραγωγός μπορεί να χρησιμοποιήσει σπαρτικές μηχανές σιτηρών.
Από τη ρετσινολαδιά, το δημοφιλέστερο προϊόν είναι το ρετσινόλαδο (καστορέλαιο), που δεν είναι βρώσιμο. Έχει χρήση στα καλλυντικά, αλλά και απαντάται ως βασικό συστατικό λαδιών μηχανών αγωνιστικών οχημάτων, όταν απαιτείται υψηλή μηχανική απόδοση, και λιπαντικών μηχανών αεροπλάνων και πλοίων. Επίσης, ενδείκνυται για βιοντίζελ, χρήση εκτεταμένη στη Βραζιλία, σύμφωνα με τον κ. Κουτρούμπα.
«Οι δυο καλλιέργειες παρουσιάζουν καλές αποδόσεις στις πειραματικές εκτάσεις που σπάρθηκαν, ειδικά στη Θεσσαλονίκη είναι εξαιρετικές». Ο καθηγητής προσθέτει ότι στη ρετσινολαδιά επιλέγουν τα αρδευόμενα χωράφια και εξηγεί ότι η έρευνα διεξήχθη στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος, καθώς «η ΕΕ χρηματοδότησε πρόγραμμα για τις χώρες της Μεσογείου και θέλει την καλλιέργεια ρετσινολαδιάς για να μην γίνονται εισαγωγές από τρίτες χώρες, καθώς παρουσιάζουν ασταθή παραγωγή από χρονιά σε χρονιά». Σε συνεργασία με την ΕΑΣ Ορεστιάδας, συζητούν την καλλιέργεια της ατρακτυλίδας σε πειραματικό στάδιο, αλλά ο κ. Κουτρούμπας θεωρεί πρωτίστως αναγκαία την αναζήτηση αγοράς.
