Σε ό,τι αφορά στο πρόσφατο δημοσίευμα σχετικά με τις αποθήκες ΚΥΔΕΠ και τα όσα αναφέρει ο κ. Παύλος Μιχαηλίδης – πρώην υποψήφιος δήμαρχος, πρώην επικεφαλής παράταξης και πρώην δημοτικός σύμβουλος – κρίνουμε αναγκαίο να αποσαφηνίσουμε ορισμένα κρίσιμα σημεία, ώστε να υπάρχει πλήρης εικόνα για τους δημότες και να αποφεύγονται παραπλανητικά συμπεράσματα.
Καταρχάς, το ακίνητο ανήκει σε έναν ιδιοκτήτη και όχι σε φορέα του δημοσίου και είναι υποθηκευμένο σε ελληνική τράπεζα και σε βρετανικό fund.
Αυτή η νομική και οικονομική κατάσταση καθιστά ανέφικτη οποιαδήποτε απευθείας αγορά του ακινήτου από τον Δήμο, χωρίς προηγούμενη συμφωνία με όλους τους ενυπόθηκους και μη δανειστές πέραν του ιδιοκτήτη και διακανονισμό με όλους τους χρηματοπιστωτικούς φορείς, συμπεριλαμβανομένων του Δημοσίου.
Το ακίνητο πρόκειται να βγει σε πλειστηριασμό στην αντικειμενική του αξία που υπολείπεται της εμπορικής του κατά 3.000.000€, καθόσον το ποσό που ζητήθηκε ως τίμημα για την αγορά του ήταν 5.000.000€. Ένα ποσό που ήταν ανέφικτο για τον Δήμο Αλεξανδρούπολης να το καταβάλει, καθώς ούτε μπορούσαμε να διαθέσουμε σε μετρητά ούτε φυσικά να προβούμε σε δανεισμό από το Ταμείο Παρακαταθηκών, όπως έκαναν προηγούμενες διοικήσεις και ούτε φυσικά , ακόμη κι αν εξασφαλίζονταν με οποιονδήποτε τρόπο τα χρήματα αυτά, υπήρχαν επιπλέον 4.000.000€ για την απαιτούμενη αναστήλωση και διαμόρφωση του κτηρίου, για την οποία σύμφωνα με το πρότζεκτ που παρουσιάσαμε προέβλεπε να διαχωρίσουμε σε 44 -εσωτερικά του κτηρίου- ανοικτά καταστήματα, με ό,τι συμπεριλαμβάνει μια σκεπαστή παραδοσιακή αγορά και με μηνιαίο συμφωνημένο μίσθωμα στο ποσό των 24.000 ευρώ που θα εξασφαλιζόταν από την υπομίσθωση των επιμέρους καταστημάτων.
Ωστόσο, ο Δήμος δεν έχει τη δυνατότητα, νομικά και θεσμικά, να συμμετάσχει σε τέτοιες διαδικασίες πλειστηριασμού. Επιπλέον, ακόμη κι αν μπορούσε να αποκτήσει το ακίνητο, θα απαιτούνταν πολλαπλάσια κονδύλια για τη συντήρηση και την ανακατασκευή του, ποσά που δεν μπορούν να διασφαλιστούν για ιδιωτικό ακίνητο.
Μάλιστα, ο Δήμαρχος είχε πραγματοποιήσει συναντήσεις και επαφές τόσο με τον κύριο ιδιοκτήτη του ακινήτου όσο και με τις εμπλεκόμενες τράπεζες, με αντικείμενο την ενδεχόμενη εκμίσθωση του χώρου. Η ελληνική Τράπεζα ανταποκρίθηκε στις επαφές, ενώ η άλλη πλευρά (το βρετανικό fund) δεν απάντησε έως σήμερα.
Παράλληλα, είχαν γίνει στοχευμένες συζητήσεις με τον Περιφερειάρχη, προκειμένου να εξεταστεί η δυνατότητα ένταξης του έργου σε χρηματοδοτικό εργαλείο, εφόσον καταστεί εφικτή η χρήση του ακινήτου με τρόπο που να επιτρέπει τη δημόσια αξιοποίησή του, παρόλο που όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία απαιτούν ιδιοκτησία ή μακροχρόνια μίσθωση 2οετίας.
Κατανοούμε τη σημασία του δημόσιου διαλόγου και της κριτικής, αλλά σε ζητήματα τέτοιας πολυπλοκότητας απαιτείται υπευθυνότητα, γνώση και συνεργασία – όχι απλοϊκές προσεγγίσεις και επιφανειακές κρίσεις.
Π.Μιχαηλίδης: Δήμος Αλεξανδρούπολης για αποθήκες ΚΥΔΕΠ: Από το «εμείς μπορούμε» του 2019, στο «δυστυχώς αποτύχαμε και στο απαιτείται υπευθυνότητα και γνώση» του 2025!
Σε μια ομολογία αυτοκριτικής της η δημοτική αρχή, σε ότι αφορά δημόσια τοποθέτηση της σχετικά με το θέμα των αποθηκών της ΚΥΔΕΠ και την δημιουργία δημοτικής αγοράς, παραδέχεται ευθέως τα όσα παραπλανητικά είχε υποσχεθεί στην προεκλογική περίοδο του 2019. Συγκεκριμένα αναφέρει σήμερα πως «σε ζητήματα τέτοιας πολυπλοκότητας απαιτείται υπευθυνότητα, γνώση, συνεργασία και όχι απλοϊκές προσεγγίσεις».
Είναι προφανές πως το «Όλοι το θέλουμε, εμείς μπορούμε και θα το κάνουμε» για το θέμα των αποθηκών, ήταν ανεύθυνο, είχε απουσία γνώσης, έλλειμα συνεργασίας και αποτελούσε μια απλοϊκή προσέγγιση για τις τότε δυνατότητες του υποψηφίου δημάρχου Ιωάννη Ζαμπούκη. Σε αυτή την ομολογία αποτυχίας και έλλειψης γνώσης, δεν δίνεται απάντηση αν γνωρίζει η δημοτική αρχή πως έχει να λαμβάνει από το συγκεκριμένο ακίνητο εισφορά σε γη και σε χρήμα γεγονός που το καθιστά ιδιαίτερα ελκυστικό από πλευράς της πραγματικής του εμπορικής αξίας. Όφειλε επίσης να γνωρίζει πως το ιδιοκτησιακό του καθεστώς (παρουσία ιδιώτη) ήταν το ίδιο και το 2019. Αν υπήρχε διάθεση συνεργασίας όπως αναφέρεται, θα μπορούσαν το θέμα να το συζητήσουν από καιρό στο δημοτικό συμβούλιο σε ανοιχτή συνεδρίαση, έτσι ώστε να υπάρχει ενημέρωση για όσα σήμερα επικαλούνται και επί πλέον να πληροφορηθούν πως μου είχε ζητηθεί από fund διαχείρισης ακινήτων το 2023 να προβώ σε εκτίμηση του ακινήτου και πως η εμπορική αξία που είχα δώσει ήταν στις 750.000! Παραδέχονται επίσης πως έδωσαν προτεραιότητα στην αγορά του κτιρίου της τράπεζας της Ελλάδος με τίμημα κοντά στο 1.500.000 ευρώ αντί να δημιουργήσουν μια σύγχρονη δημοτική αγορά (όπως οι ίδιοι είχαν υποσχεθεί) που θα είχε πολλαπλή ανταπόδοση στον Δήμο. Ομολογούν πως ενώ βρήκαν τρόπο να συμμετέχουν στην δημοπρασία για την εκμίσθωση του πάρκινγκ στην δυτική χερσαία ζώνη του λιμένα, αδυνατούν να βρουν τρόπο να πάρουν μέρος στον πλειστηριασμό. Προφανώς αποφεύγουν να πουν πως η αδυναμία είναι στην καταβολή εγγυοδοσίας (30% της τιμής προσφοράς) και πως το «λεφτά υπάρχουν» πάει πλέον περίπατο. Δηλώνουν ευθαρσώς πως ο δήμος δεν μπορεί να βρει χρηματοδοτικό εργαλείο για την μετατροπή του ακινήτου σε δημοτική αγορά (παρά την αρχική τους υπόσχεση) την στιγμή που κατασκευάζουν έργα χωρίς κανένα αναπτυξιακό χαρακτήρα, αντιθέτως προσθέτουν προβλήματα σε μια ήδη επιβαρυμένη κυκλοφοριακά πόλη.
Τέλος αφήνουν αυτό το τόσο κομβικό σημείο για την πόλη, να περιέλθει πιθανώς σε χέρια ξένων προς την πόλη συμφερόντων, όπως κατά κόρον συμβαίνει στην Αλεξανδρούπολη το τελευταίο διάστημα.
Παύλος Α. Μιχαηλίδης
Αρχιτέκτονας μηχανικός Α.Π.Θ.
