Επί τη εορτή της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, την Παρασκευή, 2 του μηνός Μαίου ε.έ., ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός ιερούργησε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Αθανασίου στο Νεοχώρι Ορεστιάδος, όπου προσήλθαν ο Βουλευτής Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης, ο Διοικητής της 3ης Ταξιαρχίας Ταξίαρχος Αθανάσιος Φωτεινόγλου, ο αντιπεριφερειάρχης Στυλιανός Κατσογριδάκης, οι αντιδήμαρχοι Ζήσης Παπαλαμπίδης, Μαργαρίτης Αστεριάδης, Αντώνης Τσομπανίδης, ο πρώην Δήμαρχος Ορεστιάδος Βαρσάμης Βαρσαμακίδης και πολυπληθές εκκλησίασμα.
Ο Σεβασμιώτατος με αφορμή τη φετινή επέτειο της συμπληρώσεως 1700 ετών από της συγκλήσεως της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, (325-2025) στην οποία ο Μέγας Αθανάσιος διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, μεταξύ άλλων τόνισε· «Ένας απο τους σημαντικότερους υπερασπιστές της ορθοδόξου πίστεως κατά τήν Α´ Οικουμενική Σύνοδο, πού αγωνίσθηκε μέ θάρρος και σθένος και κατέδειξε τήν πλάνη του Αρείου, ήταν ο άγιος Αθανάσιος. Χάριν των αγώνων του υπέρ της ορθοδόξου πίστεως αλλά καί των πολλών αρετών καί της αγιότητος του η Εκκλησία μας τοῦ έδωσε τό προσωνύμιο «Μέγας». Στήν Α´ αυτή Οικουμενική Σύνοδο, που συνεκλήθη το 325 στη Νίκαια τῆς Βιθυνίας, συμμετείχε ο αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας Αλέξανδρος, τόν οποίο συνόδευε ο διάκονός του, ο άγιος Αθανάσιος ο οποίος κατά τη διάρκεια των συζητήσεων αναδείχθηκε, χάρη στη μόρφωσή του καί κυρίως χάρη τή θερμουργό πίστη του, ο πιό θαρραλέος υπερασπιστής της Ορθοδόξου πίστεως κατά της αιρέσεως και των κακοδοξιών του Αρείου. Ο Αθανάσιος ήταν εκείνος ο οποίος με την θεολογική και φιλοσοφική του κατάρτιση εισήγαγε τον όρο «ομοούσιος» (τῷ Πατρί), απο την ίδια δηλαδή ουσία με τον Πατέρα, για το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον Ἰησοῦ Χριστό, απορρίπτοντας τον όρο «ομοιούσιος» τον οποίο χρησιμοποιούσε ο Άρειος, δηλαδή όχι απο την ίδια αλλά απο όμοια με την ουσία του Θεου Πατρός. Στη διδασκαλία αυτή του Αθανασίου βασίσθηκαν οι 318 θεοφόροι Πατέρες της Α´ Οικουμενικής Συνόδου και συνέταξαν τα πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως. Η συμβολή του νεαρού τότε διακόνου της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας στην Α´ Οικουμενική Σύνοδο και στη νίκη της Ορθοδόξου πίστεως επι των κακοδοξιών του Αρείου, ανέδειξε τις ικανότητές του αλλά και την αγωνιστικότητα του, και τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό και προσφιλή στο Ορθόδοξο ποίμνιο».
Το εσπέρας της προηγουμένης, 1η του μηνός Μαΐου ε.έ., ο Σεβασμιώτατος προέστη του Πανηγυρικού Εσπερινού και ευλόγησε τους άρτους στον Ιερό μεταβυζαντινό Ναό Αγίου Αθανασίου Λαβάρων, ο οποίος χτίσθηκε το 1834 από τους κατοίκους του Σαλτίκιοϊ (ονομασία του χωριού κατά την τουρκοκρατία) εις ανάμνησιν της θυσίας των συμπατριωτών τους οι οποίοι έπεσαν στη νικηφόρο μάχη που έδωσαν κατά των Οθωμανών, στις 2 Μαΐου 1821, υψώνοντας το λάβαρο που είχε στο μέσο μαύρο σταυρό.
Παρέστησαν εκκλησιαζόμενοι ο Βουλευτής Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης, ο αντιπεριφερειάρχης Έβρου Ευάγγελος Πουλιλιός, οι αντιδήμαρχοι Μιχαήλ Πιτιακούδης και Χρήστος Τσακίρης, ο επιτελάρχης της 50ής Ταξιαρχίας Συνταγματάρχης Νικόλαος Λιάπης, τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Λαβάρων και ικανό εκκλησίασμα.
