Σάββατο του Λαζάρου και ο πολιτιστικός και λαογραφικός σύλλογος παραδοσιακών χορών οι “Ακρίτες” επισκέφθηκε το Δημαρχείο της Αλεξανδρούπολης για το έθιμο της Ρουμπάνας.
Το έθιμο της Ρουμπάνας που η γέννηση του χάνεται στα βάθη των αιώνων ξεκινούσε από την καθαρά Δευτέρα. Τις αμέσως επόμενες δύο μέρες τα κορίτσια κρατούσαν νηστεία, την Τετάρτη πήγαιναν στην Εκκλησία όπου κοινωνούσαν και ύστερα στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας γίνονταν ένα μεγάλο τραπέζι από τους γονείς των κοριτσιών. Το μενού περιείχε φασόλια, δαμάσκηνα με σύκα και σταφίδες.
Αμέσως μετά την Καθαρά Δευτέρα όλα τα κορίτσια συγκεντρώνονταν και εξέλεγαν μία αρχηγό, “την Νούνα”. Μετά την εκλογή μαζεύονταν σχεδόν κάθε βράδυ σε ένα σπίτι για να κάνουν πρόβες τα τραγούδια.
Το πρωί του Σαββάτου του Λαζάρου άρχιζαν να γυρίζουν όλα τα σπίτια του χωριού. Οι Νούνες τραγουδούν στη νοικοκυρά, στην πόρτα του σπιτιού, ενώ οι υπόλοιπες (κουμπάρες) χορεύουν στην αυλή γύρω από το ανθοστολιτστο καλάθι με τα δώρα.
Στις Νούνες εδιναν χρήματα, ενώ στις κουμπάρες αβγά. Αφού γύριζαν όλα τα σπίτια του χωριού (εκτός από τα σπίτια που έχουν αν πένθος),στο τέλος καταλήγουν στο σπίτι της Νούνας για το ξεζώνομα.
Της αφαιρούσαν το ζωνάρι για να πέσουν τα χρήματα ή ο χαζνές όπως τον αποκαλούσαν, αλλά και για να μετρήσουν και να μοιράσουν τον “Χαζνέ”, δηλαδή αυτά που μάζεψαν (παράδες, αβγά, κουλούρια).
Στη συνέχεια συγκεντρώνονταν και τα αγόρια στην πλατεία του χωριού και στηνόταν γλέντι. Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι κατά την εξέλιξη του εθίμου όλη την ημέρα τα κορίτσια από απόσταση ασφαλείας από τον Αηγόρο και την παρέα του (το αγόρια της Νούνας).
