«Άραγε εμείς όταν ο Χριστός έρχεται να επισκεφθεί την ψυχή μας, ή το σπίτι μας, ή τον τόπο μας, βγαίνουμε να Τον υποδεχθούμε και να Τον καλωσορίσουμε ή Τον διώχνουμε να φύγει μακριά από τα σύνορά μας, όπως οι Γεργεσηνοί;… Ο Χριστός έρχεται σαν ευτυχία, ή σαν δυστυχία, σαν χαρά ή σαν λύπη, σαν ακμή ή σαν παρακμή, σαν θάρρος ή σαν απελπισία, μα εμείς δεν τον δεχόμεθα. Έρχεται σαν ζωή ή σαν θάνατος, σαν ευεργεσία ή σαν καταστροφή, σαν φως ή σαν σκοτάδι, σαν αλήθεια ή σαν «σημεῖον αντιλεγόμενον», και εμείς δεν τον δεχόμεθα. Μας λένε, ότι είναι φυλακισμένος κ’ εμείς δεν τον επισκεπτόμεθα· ζητιάνος, κ’ εμείς δεν τον ελεούμε· άνεργος, κ’ εμείς δεν του δίνουμε μεροκάματο· άρρωστος και δεν πάμε να τον δούμε· ατιμασμένος και παραμερισμένος, κ’ εμείς δεν τον πλησιάζουμε από φόβο μη μας παρεξηγήσει ο κόσμος, ή αλλάξει γνώμη για μας. Μας λένε, ότι έρχεται σαν ορφανός να χτυπήσει την πόρτα μας κ’ εμείς βάζουμε ωτοασπίδες στ’ αυτιά μας. Μαθαίνουμε για κάποια φτωχή χήρα, και αντί να βοηθήσουμε προσπαθούμε να τη ρίξουμε στην αμαρτία… Ένας αδίσταχτος και χοντροκομμένος υλισμός και μια ηθική σαπίλα κατευθύνει βαθύτερα τις σκέψεις και τη ζωή μας. Γι’ αυτό λέμε κ’ εμείς όπως οι Γεργεσηνοί: ˝Να φύγεις πιο μακριά, Χριστέ, κι από τα σύνορα της χώρας μας ακόμα!˝. Δεν θέλουμε θρησκευτικά. Δεν θέλουμε Εκκλησία. Δεν θέλουμε εικόνες. Δεν θέλουμε κανόνες ζωής και συμπεριφοράς. Ίσως φαίνεται σκληρό και υπερβολικό αυτό, για βαφτισμένους χριστιανούς. Όμως σκύψτε, παρακαλώ, ο καθένας στη συνείδησή του, στο κάθε σπίτι και σε κάθε τόπο, στις σκοτεινές γωνιές τους και θα δείτε πόσο Γεργεσηνοί είμαστε! Δεν πρέπει, όμως, να μας νικήσει ο πειρασμός της απαισιοδοξίας ή της ακηδίας. Εμείς ίσως να είμεθα οι δαιμονισμένοι των τάφων και των μνημάτων, αλλά ο Χριστός έρχεται να μας ελευθερώσει. Βρισκόμεθα σέ βασανιστικό πειρασμό ή δαιμονική επήρεια· ο Θεός, όμως, είναι έτοιμος να μας βοηθήσει. Μόνο, δεν πρέπει να αγανακτούμε και να απελπιζόμεθα, ούτε να ξεχνούμε τη δύναμη του Θεού», τόνισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ερμηνεύοντας στο εκκλησίασμα το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής Ε΄ Ματθαίου, την 1η του μηνός Ιουλίου ε.ε., στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων του Νοσοκομείου Διδυμοτείχου, όπου ιερούργησε.
Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος, αφού συνεχάρη τον υπεύθυνο της διακονίας στο Νοσηλευτικό αυτό Καθίδρυμα Αρχιμ. Νικόδημο Σκλέπα, ευχήθηκε στους νοσηλευομένους ταχεία ανάρρωση και στο προσωπικό του Νοσοκομείου καλή δύναμη και υπομονή στο δύσκολο έργο του.
Αφ’ εσπέρας ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στην ακολουθία του Μεγάλου Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίων Αναργύρων του μικρού οικισμού (με 25 μόνιμους κατοίκους) Κριού, του τέως Δήμου Τριγώνου.
