Ἡ περικοπή πού διαβάζεται σήμερα Κυριακή τῶν ἁγίων Πάντων, ἤ τῶν μαρτύρων πάντων, ὅπως λεγόταν παλαιότερα, σταχυολογημένη ἀπό τό εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου, ἀναφέρει:
«Ὅποιος ὁμολογήσει μπροστά στούς ἀνθρώπους ὅτι ἀνήκει σ’ ἐμένα, θά τόν ἀναγνωρίσω κι ἐγώ γιά δικό μου, μπροστά στόν οὐράνιο Πατέρα μου. Ὅποιος ὅμως μέ ἀπαρνηθεῖ μπροστά στούς ἀνθρώπους, θά τόν ἀπαρνηθῶ κι ἐγώ μπροστά στόν οὐράνιο Πατέρα μου».
Ὅποιος ἀγαπάει πατέρα ἤ μητέρα, γιό ἤ θυγατέρα παραπάνω ἀπό μένα δέν εἶναι ἄξιος γιά μένα. Καί ὅποιος δέν παίρνει τό σταυρό του καί δέ μέ ἀκολουθεῖ δέν εἶναι ἄξιος γιά μαθητής μου. Ὅποιος βρεῖ τή ζωή του θά τή χάσει, κι ὅποιος χάσει τή ζωή του γιά μένα θά τή βρεῖ.
Μίλησε τότε ὁ Πέτρος καί εἶπε: «Κύριε, νά ἐμεῖς τά ἐγκαταλείψαμε ὅλα καί σέ ἀκολουθήσαμε. Τί θά γίνει μ’ ἐμᾶς;» Καί ὁ Ἰησοῦς τούς εἶπε: «Σᾶς βεβαιώνω πώς ἐσεῖς πού μέ ἀκολουθήσατε, στόν καινούργιο κόσμο, τότε πού θά καθίσει ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου στό μεγαλόπρεπο θρόνο του, θά καθίσετε κι ἐσεῖς σέ δώδεκα θρόνους, γιά νά κρίνετε τίς δώδεκα φυλές τοῦ Ἰσραήλ». Καί ὅποιος ἄφησε σπίτια ἤ ἀδελφούς ἤ ἀδελφές ἤ πατέρα ἤ μητέρα ἤ γυναίκα ἤ παιδιά ἤ χωράφια γιά χάρη μου, θά πάρει ἑκατό φορές περισσότερα καί θά κληρονομήσει τήν αἰώνια ζωή.
Σέ αὐτά τά λόγια τοῦ Κυρίου πρός τούς μαθητές καί δι’ αὐτῶν σέ κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας Του ὑπογραμμίζονται ὁρισμένα κύρια σημεῖα. Τό θάρρος τῆς ὁμολογίας πίστεως στόν Χριστό, ἡ ἄρση τοῦ σταυροῦ ἐπί τῶν ὤμων καί ἡ ἀπαγκίστρωση ἀπό τά ἐπίγεια δεσμά, εἶναι γνωρίσματα πού χαρακτηρίζουν ὅλους τούς μάρτυρες, τούς ὁσίους καί δικαίους, πού τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία τήν μνήμη τους.
Ὁ Σταυρός πού ἀποτελεῖ τό ἔμβλημα τοῦ χριστιανισμοῦ δέν πρέπει κατ’ ἀνάγκη νά ὁδηγεῖ τή σκέψη μας στήν ἰδέα τοῦ μαρτυρίου καί τοῦ θανάτου. Ἡ μαρτυρία ὅμως τῆς χριστιανικῆς πίστεως προβάλλει σάν ὑποχρέωση τοῦ πιστοῦ σέ κάθε ἐποχή.
Προϋπόθεση γιά νά ἀκολουθήσει κανείς τόν Χριστό εἶναι ἡ ἀπεριόριστη ἀγάπη σ΄ Αὐτόν, ἡ ἀγάπη πού εἶναι πάνω ἀπό κάθε ἀνθρώπινο δεσμό. Τά λόγια τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου ἴσως ἀκούονται σκληρά. Δέν σημαίνουν βέβαια μῖσος πρός τούς ἀνθρώπους ἡ παράλειψη τοῦ καθήκοντος πρός τούς οἰκείους, ἀλλά ἐπιτάσσουν μιά ἱεράρχηση τῶν ἀξιῶν καί τῶν στόχων τοῦ χριστιανοῦ μέσα στή ζωή.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
