Τα σιτηρά αποτελούν την τρίτη βασική καλλιέργεια στην Ροδόπη, μετά το βαμβάκι και τον καπνό.
Τα καλλιεργούμενα στρέμματα στον νομό κινούνται στα 130.000-180.000. Θεωρούνται μια επιλογή ανάγκης, ως εύκολη καλλιέργεια, γιατί δεν επιφέρουν θετικό οικονομικό αποτέλεσμα με τους συνηθισμένους όρους, καθώς υπάρχουν πολλά ξηρικά χωράφια.
Εάν καλλιεργηθεί σαν ξηρική, λαμβάνει ο παραγωγός την επιδότηση αλλά η τιμή είναι πολύ χαμηλή. «Εάν, όμως, ενταχθεί σε ένα σύστημα αμειψισποράς σε ποτιστικά χωράφια, όπως κάνουν ορισμένοι μεγάλοι καλλιεργητές, και γίνουν 1-2 ποτίσματα 15 μέρες πριν και 15 μετά την άνθιση, υπάρχει μια σχετική κερδοφορία», περιγράφει ο αναπληρωτής προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης και γεωπόνος, Νίκος Κολάτσος.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία για το μαλακό σιτάρι, το 2014 καλλιεργήθηκαν 75.000, το 2015 40.000 και το 2016 52.000 στρέμματα. Στο σκληρό σιτάρι, το 2014 καλλιεργήθηκαν 60.000 στρέμματα, το 2015 50.000 και το 2016 αυξήθηκαν σε 70.000 στρέμματα.
Στο κριθάρι, το 2014 καλλιεργήθηκαν 45.000 στρέμματα, το 2015 30.000 και το 2016 35.000 στρέμματα. Επιπλέον η βρόμη, η σίκαλη και το τριτικάλε καλύπτουν μια έκταση 7.500 στρεμμάτων κατά μέσο όρο ετησίως.
Την τριετία 2014- 2016 έχουμε μια πτώση στο μαλακό σιτάρι, άνοδο στο σκληρό και διακύμανση στο κριθάρι, μέρος του οποίου πηγαίνει στη συμβολαιακή γεωργία και μεγαλύτερο στις ζωοτροφές.
Μαρία Αμπατζή
