Με την αγωνία να φθάσει ο λόγος του Θεού εις τα ώτα των πιστών μας και να αγγίξει τις καρδιές τους και με τη διάπυρη ευχή να τους αναγεννήσει, στα πλαίσια της άοκνης ποιμαντικής μέριμνας του Σεβ. Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνού για την εν Χριστώ προκοπή και πρόοδο των πιστών (νέων και ενηλίκων) της ακριτικής του επαρχίας, τις εσπερινές ώρες της Κυριακής του Σπορέως, 17ης Οκτωβρίου ε.έ., στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, πραγματοποιήθηκε Συνάντηση Κατηχητών και Θεολόγων, που διακονούν στις Νεανικές Κατηχητικές Συνάξεις, στις Κατηχητικές Συνάξεις (ενηλίκων) μελέτης της Αγίας Γραφής και στα σχολεία μέσης εκπαίδευσης της εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας της Ιεράς Μητροπόλεως, με ομιλητή τον Πρωτοπρ. Δημήτριο Κεσκίνη, κληρικό της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα· «Σκέψεις για την αγωγή των νέων και την κατήχηση στην Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα». Της συναντήσεως προηγήθηκε ο Εσπερινός επί τη μνήμη του Ευαγγελιστού Λουκά και ο αγιασμός επί τη ενάρξει του νέου ιεραποστολικού και κατηχητικού έτους 2021-2022, χοροστατούντος και ευλογούντος του οικείου Αρχιερέως.
Το πρωί της ιδίας ημέρας ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Γεωργίου Καρωτής – Διδυμοτείχου, παρουσία του Δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμύλου Χατζηγιάννογλου, όπου με αφορμή την ευαγγελική περικοπή του Σπορέως, μεταξύ άλλων, τόνισε· «Ἡ συγκεκριμένη παραβολή ἔχει ἕνα βαθύ νόημα, τό ὁποῖο ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε στούς μαθητές Του. «Ὁ σπόρος ἐστίν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ». Ὅπως ὁ σπόρος, ἐνῶ φαίνεται ἐξωτερικά μικρός καί ἀδύναμος ἔχει μέσα του τή δύναμη νά καρποφορήσει, τό ίδιο καί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ φαίνεται πολλές φορές «ἀδύναμος», ὅμως ἔχει τέτοιες δυνάμεις, πού μποροῦν νά μεταμορφώσουν τή ζωή ἑνός ἀνθρώπου. Ὁ Κύριος συχνά μίλησε γιά τή δύναμη καί τήν ἀξία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ…
»Ὅπως ἡ καρποφορία τοῦ σπόρου ἐξαρτᾶται ἀπό τή γονιμότητα τοῦ ἐδάφους πού θά πέσει, ἔτσι καί ἡ καρποφορία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ἐξαρτᾶται ἀπό τό ἔδαφος, δηλαδή ἀπό τήν ψυχή πού θά συναντήσει. Ἐπειδή ὁ Παντοδύναμος σέβεται τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, χωρίς τή συγκατάθεση του ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ παραμένει ἀδύναμος καί ἄκαρπος… Ἐκτός ἀπό τόν παράγοντα ἄνθρωπο ὅμως, ὑπάρχει καί κάποιος ἄλλος παράγων πού παρεμβάλλεται στή διαδικασία τῆς σπορᾶς, τῆς ἀποδοχῆς καί καρποφορίας τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου: ὁ διάβολος, τά ζιζάνια. Ὁ διάβολος προσπαθεῖ παντοιοτρόπως νά ἐμποδίσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τό ἄκουσμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, πολύ περισσότερο ἀπό τήν ἐφαρμογή του, διότι ἀκριβῶς γνωρίζει ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἄν γίνει ἀποδεκτός, καρποφορεῖ τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
»Τό καλό ἔδαφος εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς ἐπιτυχίας τῆς σπορᾶς. Πρόκειται γιά τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἀνταποκρίνονται στόν λόγο τοῦ Θεοῦ «ἐν καρδίᾳ καλῇ καί ἀγαθῇ», καί ἐπιμένουν σ’ αὐτόν, παρ’ ὅλες τίς δυσκολίες, ἐξωτερικές ἤ ἐσωτερικές, καί κάνουν ὑπομονή γιά νά δοῦν τό ἀποτέλεσμα. Τό «κατέχουσιν καί καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ», πού λέει ὁ Κύριος, ἀποτελεῖ τό μυστικό γιά τήν γονιμότητα τοῦ καλοῦ ἐδάφους. Ἡ ὑπομονή φανερώνει τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως καί τῆς ταπεινώσεως τοῦ ἀνθρώπου, τῆς ἐμπιστοσύνης του ὅτι, ἔστω κι ἄν δέν βλέπει ἄμεσα καί ὁρατά ἀποτελέσματα, ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ ἐνεργεῖ στόν κόσμο. Ὁ Κύριος ἐπανειλημμένως τόνιζε ὅτι «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν». Κανείς δέν μπορεῖ νά κερδίσει τή σωτηρία του, χωρίς ὑπομονή. Ἡ ὑπομονή συνιστᾶ τό ὑλικό, μέ τό ὁποῖο κτίζεται κάθε ἀρετή. Δέν εἶναι δηλαδή ἡ ὑπομονή μία ἁπλῆ ἀρετή, ἀλλά τό συνοδευτικό κάθε ἀρετῆς».
