Τα όρια των Ελληνικών χωρικών υδάτων, όπως και τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας είναι ξεκάθαρα καθορισμένα εδώ και χρόνια στη βάση του συμβατικού και του εθιμικού διεθνούς δικαίου και δεν τυγχάνουν ουδεμίας αμφισβήτησης, επισημαίνουν διπλωματικές πηγές, αναφορικά με την έκθεση του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών για τις τουρκικές παραβιάσεις.
Υπενθυμίζεται ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπέβαλε έκθεση για τις παραβιάσεις στον ελληνικό εναέριο χώρο, στην οποία δηλώνει αδυναμία να προσκομίσει πλήρη κατάλογο με επιβεβαιωμένες τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, επικαλούμενο ότι όπως αναφέρει υπάρχει διαφορά θέσεων με την Ελλάδα για τον καθορισμό του εναέριου χώρου.
Η έκθεση του Στειτ Ντιπάρτμεντ για τις τουρκικές παραβιάσεις, όπως και έκθεση για «τις «παρεμβολές στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας» από τις 19 Απριλίου 2017 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2020,υπεβλήθησαν στο Αμερικανικό Κογκρέσο, στο πλαίσιο των διατάξεων του “Eastern Mediterranean Security and Energy Partnership Act” ο οποίος υπεγράφη το Δεκέμβριο του 2019. Η εν λόγω έκθεση για τις παραβιάσεις, σημειώνουν διπλωματικές πηγές, είχε αποσταλεί στο Κογκρέσο πριν από περίπου 8 μήνες και συγκεκριμένα στις 18 Μαρτίου 2020.
Πιο αναλυτικά, στην επίμαχη έκθεση προς το Κογκρέσο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δηλώνει ότι δεν είναι σε θέση να παράσχει μια λίστα με τις επιβεβαιωμένες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Ελλάδας από την Τουρκία, διότι όπως αναφέρει: Πρώτον η Ελλάδα και οι ΗΠΑ δεν έχουν την ίδια άποψη για την έκταση του ελληνικού εναέριου χώρου (η χώρα μας διεκδικεί εναέριο χώρο έως και 10 ναυτικά μίλια ενώ οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν εναέριο χώρο μέχρι και 6 ναυτικά μίλια). Δεύτερον, Ελλάδα και Τουρκία όπως επισημαίνει η έκθεση, δεν έχουν συμφωνήσει σε συνοριακή οριοθέτηση των χωρικών τους υδάτων και σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ “η απουσία μιας τέτοιας οριοθέτησης σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη εικόνα σε ό,τι αφορά την έκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας και τον αντίστοιχο εναέριο χώρο στις περιοχές αυτές, καθιστώντας αδύνατη οποιαδήποτε αξιολόγηση των συνολικών παραβιάσεων.
Διπλωματικές πηγές του ελληνικού ΥΠΕΞ, πάντως σημειώνουν ότι συγκεκριμένα, όσον αφορά το Νοτιο-Ανατολικό Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, τα θαλάσσια σύνορα έχουν καθορισθεί από τη συμφωνία Ιταλίας-Τουρκίας που υπογράφηκε στην Άγκυρα στις 4 Ιανουαρίου 1932, καθώς και το πρακτικό που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εν λόγω συμφωνίας και υπεγράφη στην Άγκυρα στις 28 Δεκεμβρίου 1932. Η Ελλάδα, ως διάδοχο κράτος, βάσει της συνθήκης των Παρισίων του 1947, απέκτησε την κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων χωρίς καμία αλλαγή στα θαλάσσια σύνορα, όπως αυτά είχαν συμφωνηθεί μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας.
Αναφορικά με τα θαλάσσια σύνορα στη Θράκη (μέχρι το σημείο σε απόσταση τριών ναυτικών μιλίων από το Δέλτα του Έβρου), αυτά ορίσθηκαν από τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και το Πρωτόκολλο των Αθηνών του 1926.
Τέλος, αναφορικά με τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των ανωτέρω δύο περιοχών (από Θράκη έως Δωδεκάνησα), όπου τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας και της Τουρκίας τέμνονται, τα θαλάσσια σύνορα ακολουθούν τη μέση γραμμή μεταξύ των ελληνικών νήσων και νησίδων και των απέναντι τουρκικών ακτών.
“Τα εξωτερικά σύνορα της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών της υδάτων, τα οποία έχουν αποτυπωθεί επανειλημμένως, αποτελούν ταυτόχρονα και εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης”, καταλήγουν με νόημα προς πάσα κατεύθυνση οι ίδιες πηγές.
