Σε ένα ομολογουμένως υπέροχο σημείο, στο μικρό λόφο με τα πεύκα που δεσπόζει σαν στέγη πάνω στο χωριό Σπήλαιο Τριγώνου του Δήμου Ορεστιάδος, με θέα σε ολόκληρο τον κάμπο, μέχρι και την Ανδριανούπολη, επαναλειτουργεί μετά από καιρό το αναψυκτήριο που βρίσκεται εκεί.
Ένας ήταν ο μοναδικός «επενδυτής» που εμφανίστηκε στη δημοπρασία του Δήμου Ορεστιάδος για να διεκδικήσει τη μίσθωσή του. Κάτοικος Σπηλαίου που αγαπάει τον τόπο του και θέλησε να ασχοληθεί με την εστίαση.
Την εκμετάλλευση του αναψυκτήριου ανέλαβε για 10 χρόνια με μίσθωμα 50 ευρώ το μήνα, ποσό μικρό μεν αλλά που δεν θα είναι εύκολο να πληρώνει, αφού οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού είναι λίγοι, αν δεν βρεθούν τρόποι να προσελκύσει πελάτες από τα γύρω χωριά αλλά και επισκέπτες της περιοχής.
Η υποχρέωσή του θα είναι παράλληλα με τη λειτουργία του αναψυκτήριου να κρατά ανοιχτό και το μουσείο που βρίσκεται στον ημιώροφο του κτιρίου, από τις 9 το πρωί έως στις 3 το απόγευμα καθημερινά.
Σύμφωνα με τα όσα μας είπε ο Ηλίας Ψειράκης, που θα εκμεταλλεύεται το αναψυκτήριο του Σπηλαίου, ο Δήμος Ορεστιάδας αναγνώρισε τις δυσκολίες που υπάρχουν και θα συνδράμει στη θέρμανση του χώρου που είναι 450 τ.μ. όπως και σε αναγκαίες επισκευές που απαιτούνται στο Μουσείο.
Αν όλα πάνε καλά και εκδοθεί η άδεια λειτουργίας σε 15 ημέρες θα είναι έτοιμο για να λειτουργήσει, αν φυσικά λήξη και η αναστολή λόγω του κορονοϊού.
Όσοι αποφασίσετε να κάνετε μια βόλτα στον βόρειο Έβρο ή και για οποιονδήποτε λόγω βρεθείτε στο Τρίγωνο, κάντε μια στάση στο Σπήλαιο για να πιείτε τον καφέ σας σε έναν πολύ όμορφο χώρο, με υπέροχη θέα.
Ας βοηθήσουμε όλοι με τον τρόπο μας να «επιβιώσει» αυτή η όμορφη επιχείρηση στην εσχατιά του νομού μας. Αξίζει πραγματικά.
Σημείωση της συντάκτριας:
Η καταγωγή μου είναι από το Σπήλαιο. Σ’ αυτόν τον υπέροχο λόφο με τα πεύκα στην κορυφή του χωριού έχω τις ομορφότερες παιδικές μου αναμνήσεις. Τα καλοκαίρια κάναμε τσουλήθρα στις πευκοβελόνες και τα σκαμνάκια που κατασκεύαζε ο παππούς μου, ξυλουργός στο επάγγελμα Ψειράκης Πασχάλης, και το χειμώνα με τα ίδια σκαμνάκια στα χιόνια. Εύχομαι και ελπίζω να μείνει ζωντανό το χωρίο, οι λίγες επιχειρήσεις που υπάρχουν και όσοι μένουν εκεί να ζούνε όμορφα. Μακάρι να υπήρχε η δυνατότητα να ξαναγυρίσω…
