Μικροφωνική παρέμβαση πραγματοποίησαν οι Αγωνιστικές Κινήσεις στην Αλεξανδρούπολη έξω από το αναγνωστήριο του ΔΠΘ.
Κατά την διάρκεια της μικροφωνικής διαβαζόταν η κεντρική ανακοίνωση των Αγωνιστικών Κινήσεων και μοιραζόντουσαν προκηρύξεις. Παρόλο την μικρή μαζικότητα έγινε προσπάθεια στους λιγοστούς φοιτητές που περνούσαν να ανοίξει η συζήτηση για την θέση των Αγωνιστικών Κινήσεων για θεωρηθεί το εξάμηνο λήξαν και για την κατοχύρωση του εξαμήνου.
Ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια συλλογής υπογραφών με σκοπό την διεξαγωγή γενικής συνέλευσης εφόσον η ΔΑΠ αρνείται να καλέσει συνέλευση επικαλούμενη «υγειονομικό κίνδυνο». Παρόλο το δύσκολο κλίμα στην πόλη οι Αγωνιστικές Κινήσεις προσπαθούν σε αυτές τις συνθήκες να δημιουργήσουν γεγονότα κίνησης ενάντια στην επίθεση του συστήματος και στην εξεταστική σφαγείο που ετοιμάζουν για τους φοιτητές.
Σε ανακοίνωσή τους οι φοιτητές μεταξύ άλλων αναφέρουν:
“Ναι λοιπόν. Θεωρούμε ότι είναι ΔΙΚΑΙΟ να περαστούν τα μαθήματα του εξαμήνου.
Δε μιλάμε γενικά και αόριστα ενάντια στις εξεταστικές. Γίνεται αντιληπτό ότι δεν είναι μια συνηθισμένη εξεταστική, δε διανύσαμε ένα συνηθισμένο εξάμηνο. Το εαρινό εξάμηνο του 2020 δεν προσομοιάζει σε τίποτα, ούτε στο ελάχιστο αυτά των περασμένων δεκαετιών.
Χτύπησε την ανθρωπότητα πανδημία, περάσαμε 2,5 μήνες με άγχος, φόβο, ανασφάλεια σε εγκλεισμό. Τα μαθήματα δε διδάχτηκαν και η τηλε-εκπαίδευση ήταν μια παρωδία με εντατικοποίηση, ταξικούς αποκλεισμούς και καθηγητική αυθαιρεσία. Τα συγγράμματα σε πολλούς δεν έχουν, ακόμα και τώρα, παραδοθεί. Οι εστιακοί διώχθηκαν από τα σπίτια τους. Το σύστημα βρήκε την ευκαιρία να οξύνει την επίθεση στους εργαζόμενους, έτσι πολλοί φοιτητές και οι γονείς τους απολύθηκαν ή τους μειώσαν το μισθό. Τα οικονομικά βάρη πολλαπλασιάστηκαν.
Για όλα αυτά ευθύνονται οι φοιτητές; Είναι παράλογο να απαιτούν να μη φορτωθούν τις συνέπειες και να έχουν διευκολύνσεις προς τη συνέχιση των σπουδών τους και την απόκτηση του πτυχίου; Μήπως το ίδιο δε συμβαίνει με την προαγωγή των μαθητών στο γυμνάσιο και το λύκειο;
Αντ αυτού το σύστημα, το υπουργείο και οι διοικήσεις οδηγούν τους φοιτητές σε εξεταστικές σφαγεία και προωθούν τις ηλεκτρονικές εξετάσεις πρώτη φορά σε μαζική κλίμακα. Η μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών και ιδιαίτερα αυτοί που προέρχονται από τα πιο φτωχά και λαϊκά στρώματα θα αποκλειστούν από αυτές τις εξετάσεις εξ αρχής είτε στη συνέχεια, αφού θα πραγματοποιηθούν με τους χειρότερους όρους. Με την κατάπτυστη δήλωση ατομικής ευθύνης επιχειρείται να φορτώσουν τον αποκλεισμό αυτό στους ίδιους τους φοιτητές”.
