Η Λαϊκή Συσπείρωση κατέθεσε στο ΔΣ (εκτός ημερήσιας διάταξης) ερώτηση για τη στάση που κράτησε η Δημοτική αρχή στην εκδίκαση των προσωρινών ασφαλιστικών μέτρων των 31 συμβασιούχων.
Θυμίζουμε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο σε προηγούμενη συνεδρίασή του είχε αποφασίσει κατά πλειοψηφία να στηρίξει το αίτημα των 31 συμβασιούχων στη δικαστική προσφυγή τους ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, με τη δημοτική αρχή του κ. Ζαμπούκη και την συνεργαζόμενη παράταξη της ΑΝΑΣΑ να καταψηφίζουν το αίτημα.
Θεωρούσαμε αυτονόητο ότι η δημοτική αρχή θα εφάρμοζε την απόφαση του ΔΣ. Πληροφορηθήκαμε όμως πως συνέβη το αντίθετο !!! Και πράγματι, απαντώντας στην ερώτησή μας, ο νομικός σύμβουλος του Δήμου είπε ότι στο δικαστήριο (13/11/19) υποστήριξε πως οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Και προφασίστηκε ότι έτσι υποστήριξε τα συμφέροντα του δήμου και των δημοτών !!!!!! πράγμα που απ’ ότι φαίνεται δεν το έκανε η απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου !!!! Δηλαδή, ο νομικός σύμβουλος λειτούργησε αυτοβούλως (;; !!!) κρίνοντας πως η απόφαση δεν ήταν σωστή, προφανώς γιατί διαφωνεί ο Δήμαρχος.
Ήδη έχουν απολυθεί όλοι οι συμβασιούχοι του Δήμου της κοινωφελούς εργασίας με τις συνέπειες να γίνονται αμέσως ορατές σε όλα τα τμήματα, στην καθαριότητα των σχολείων κλπ. Μέχρι να «τρέξει» η διαδικασία για τις νέες προσλήψεις θα περάσουν αρκετοί μήνες με σοβαρή έλλειψη προσωπικού και αντίκτυπο στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους δημότες.
Η στάση της δημοτικής αρχής στο ζήτημα των συμβασιούχων ήταν αρνητική ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα λόγω της μεγάλης έλλειψης προσωπικού πολλοί δήμαρχοι και δημοτικά συμβούλια στήριξαν συμβασιούχους που τουλάχιστον κέρδισαν λίγους ακόμη μήνες παράταση. Αναρωτιόμαστε αν η δημοτική αρχή θα εφαρμόζει μόνο τις αρεστές σε αυτήν αποφάσεις του ΔΣ ;
Η στάση της δημοτικής αρχής είναι τροχιοδεικτική όσον αφορά στην υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Δείχνει πλήρη αποδοχή και υπεράσπιση της κεντρικής αντιλαϊκής πολιτικής που αφού γεννά την ανεργία, την μοιράζει, την ανακυκλώνει, εφαρμόζοντας την ομηρία των ελαστικών σχέσεων εργασίας, μαθαίνει στο λαό να ζει μισή ζωή με μισά δικαιώματα. Και η νομοθεσία που επικαλείται η δημοτική αρχή αυτό ακριβώς κάνει : νομιμοποιεί την κατεδάφιση των λαϊκών δικαιωμάτων.
Οι κυβερνήσεις και οι δήμαρχοι αλλάζουν αλλά η εφαρμογή της πολιτικής και στα εργασιακά παραμένει ίδια : απαγόρευση προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, οκτάμηνα, δίμηνα κ.λπ. Ο αναπτυξιακός νόμος (άρθρο 179) δείχνει και τον τελικό στόχο : καίριες υπηρεσίες των δήμων να καταλήξουν στους εργολάβους με χειρότερες εργασιακές σχέσεις και υποβαθμισμένες υπηρεσίες που θα ακριβοπληρώνουν οι δημότες μέσω των τελών.
Ένα δρόμο έχουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία : να οργανώσουν τον αγώνα τους για την ανατροπή αυτής της πολιτικής .
Αγωνιζόμαστε ενάντια στις ελαστικές μορφές απασχόλησης και διεκδικούμε :
· Την μετατροπή των συμβάσεων, σε αορίστου χρόνου, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
· Την άρση όλων των νομικών περιορισμών (άρθρο 103 Συντάγματος), για την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.
· Συγκεκριμένο αριθμό προσλήψεων μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες με αναπροσαρμογή του οργανισμού του Δήμου με βάση τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών.
